کمی راجع به PLC بدانیم

PLC مخفف کلمه ی Programmable Logie ContrOller می باشد که به معنای کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی می باشد. با پیشرفت تکنولوژی و روی کار آمدن ریز پردازنده ها تحولات چشمگیری در فرآیند های کنترلی بوجود آمد که یکی از اینتحولات بکارگیری علم اتوماسیون صنعتی و PLC در روند پروسه های صنعتی می باشد. امروزه در رقابت های جهانی یک سازمان جهت ادامه حیات خود ،باید به تولید محصولات انبوه،متنوع،باکیفیت برتر،کاهش هزینه ودر نهایت قیمت تمام شده پایین تر بیندیشد.ازاین رو صاحبان صنایع می کوشند تا فرآیند های تولید خود را تا حد امکان مکانیزه کنند.علاوه بر این تنوع در محصولات،سازندگان را مرتباً به تغییر و تحولات در خطوط تولید وادار می کند. لذا انعطاف پذیری خطوط تولید نیز باید از اهداف هر سازمان موفق باشد. امروزه در خطوط تولید برای آنکه محصول به شکل مطلوب به دست مصرف کننده برسد لازم است که در مسیر تولید یک سریعملیات به صورت متوالی و پشت سرهم روی محصول انجام گیرد تا محصول در بالاترین کیفیت به دست مصرف کننده برسد ،که این عملیات بر عهده ی اتوماسیون صنعتی PLC می باشد. اگر به طور واضح و روشن بخواهیم اتوماسیون را تعریف کنیم باید بگوئیم استفاده از سیستم های الکترومکانیکی جهت انجام اتوماتیک کارها و حذف یا کاهش دخالت انسان در مسیر تولید می باشد.

PLC سیستمی است که عمل کنترل پروسه های صنعتی راانجام می دهد .که این تکنولوژی در سال ۱۹۹۰ وارد کشورمان ایران شده است. امروزه فالواقع هر جا که نیاز به کنترل منطقی باشد بجای کنترل کننده های رله ای قدیمی ،از کنترل کننده های منطقی برنامه پذیر استفاده می گرددوبا توجه به استفاده ی روز افزون این صنعت در مراکز تولیدی آشنایی آن برای تکنسین های برق امری ضروری تلقی می شود.

PLC در ابتدا به شکل میکروکنترلرها در بازار و صنایع خاص مورد استفاده قرار می گرفته وبا توجه بهنیاز صنایع و با وارد شدن این میکرو کنترلرها در صنعت مشاهده شد که در صنایع به علت دفعات کلید زنی بالا و همچنین قدرت کلید زنی در شبکه نویزهایی بوجود می آید که خود این عوامل باعث عدم عملکرد صحیح این میکرو کنترلرها در پروسه های تعریف شده می شد که همین امر ضریب اطمینان را از کارفرمایان صلب می کرد. بنابراین کارشناسان و محققان به این فکر افتادند.

امروزه اتوماسیون نقش بسیار مهمی را در صنعت ایفا می کند و این کنترل آسان فرآیندهای تولیدی بسیارپیچیده و حساس،مدیون پیشرفت دانش بشری می باشد.

PLCهمچون دستگاه های صنعتی دیگر شامل :

  • بخش سخت افزار
  • بخش نرم افزار

در اینجا به توضیح خلاصه ای از این موارد اشاره می کنیم تا شما را بیشتر با این سیستم آشنا کرده باشیم.

اولین بخش ،قسمت سخت افزار می باشد که خود شامل دو قسمت می باشد.

اولین بخش PG یا: PROGRMER واحد برنامه نویسی . تفاوت کامپیوتر با PG این است که PG تک منظوره بوده بدین معنی که PG تنها برای برقراری ارتباط بین PLC وکاربر مورد استفاده قرار می گیرد که درآن نحوه ی اجرای برنامه نمایش داده می شود. بویسله PG می توان تغییرات عملوندها یعنی ورودی ها و خروجی ها و شمارنده ها و تایمر ها را در حال اجرا به صورت REAL TIME ملاحظه نمود.در PLC ها به کمک PG می توان بادستورات خاصی نظیر STATUS وضعیت عملوند ها را در حین اجرای برنامه مشاهده کرد.

قسمت دوم سخت افزار شامل PC یا ماژول های ارتباطی و کارت های مربوطه می باشد.علاوه بر این خود PLC شامل سخت افزار های دیگری از جمله – CPU منبع تغذیه – ماژول های ورودی و خروجی می باشد.

محاسن PLC

  • طراحی ،ساخت ،مونتاژ آن بسیار سریع تر از مدارات رله کنتاکتوری می باشد.
  •  کاهش غیر قابل قیاس در حجم تابلودر برابر مدارات رله کنتاکتوری.
  •  کاهش ویا به نحوی حذف اصطحکاک مکانیکی.
  • عیب یابی آسان و مشاهده ی برنامه به شکل ON LINE در حین اجرای پروسه که خود یکی از مهمترین پارامترهای مهم عیب یابی در این دستگاه محسوب می شود.
  • دریافت پیغام خطا
  •  قابلیت PASSWORD
  • سیستم تشخیص و نگهداری از راه دور
  • سفارش قطعات با استفاده ا ز EMAIL از طریق ماژول مودم

معایب سیستم های رله کنتاکتوری

  • ۱- سرعت عمل در این سیستم پایین می باشد.
  • ۲- امکان بروزخطا بدلیل عدم عملکرد صحیح قطعات، بالا می باشد.
  • ۳- برای طراحی و ساخت و مونتاژ احتیاج به زمان و هزینه ی بیشتری می باشد.
  • ۴- در فرایند هایی که احتیاج به محاسبات پیچیده دارد، این سیستم جوابگو نمی باشد.
  • ۵- عیب یابی در چنین سیستم هایی بیشتر به شکل سنتی و تجربه ای بوده وطبق اصول خاصی نمی باشد

مواردکاربردPLC

  1. کنترل هر گونه ماشین و وسیله برقی
  2. کنترل هر سیستم خط تولید
  3. کنترل فرمان مدار CNC

استانداردهای زبان plc

اولین PLCها در سال ۱۹۶۸ ساخته شده اند. در دهه ۷۰ قابلیت برقراری ارتباط به آنها اضافه شد و در دهه ۸۰ پروتکل های ارتباطی استاندارد شد. بالاخره در دهه ۹۰ استاندارد زبان های برنامه نویسی PLC یعنی استاندارد IEC1131 ارائه گردید .

در سال ۱۹۷۹ یک گروه متخصص در IEC کار بررسی جامع PLC ها را شامل سخت افزار، برنامه نویسی و ارتباطات به عهده گرفت. هدف این گروه تدوین روش های استانداردی بود که موارد فوق را پوشش دهد و توسط سازندگان PLC بکار گرفته شود. این کار حدود ۱۲ سال به طول انجامید و نهایتاً پس از بحث های موافق و مخالفی که انجام شد استاندارد IEC1131 شکل گرفت و جنبه های مختلف این وسیله از طراحی سخت افزار گرفته تا نصب ،تست، برناه ریزی و ارتباطات آن را زیر پوشش قرار داد. این استاندارد که با همکاری برخی از سازندگان بزرگ PLC از جمله شرکت زیمنس شکل گرفته بود از آن به بعد توسط ایشان به کارگرفته شد و سعی نمودند محصولات خود را با آن منطق سازند.

ارسال نظرات